Η ελευθερία δεν
είναι μια λέξη κενή , ένα σύνθημα άνευ
περιεχομένου που θα μπορούσαν ακόμα
και να το φωνάξουν καθ' υπαγόρευση των
θαυματοποιών , οι θλιβεροί δεσμώτες του
σπηλαίου.
Η ελευθερία
ισούται με το αυτεξούσιο .
Ελευθερία είναι
η δύναμη της εξουσίας που ασκεί η
κοινότητα πάνω στη εργασία της , στους
θεσμούς της , στη πατρίδα της , στα όνειρα
της , στους σκοπούς της , στις σκέψεις
και αναζητήσεις της .
Λέγω η κοινότητα
και όχι το άτομο διότι το πραγματικό
μείζον υποκείμενο δράσης μέσα στο
ιστορικό γίγνεσθαι είναι η εθνική
κοινότητα στην οποία κάθε άνθρωπος
ανήκει και μετέχει της ιδιαιτερότητας
της , του χαρακτήρα της , του πολιτισμού
της και της ιστορικής της περιπέτειας.
Η ελευθερία
πραγματώνεται και διαφυλάττεται μόνο
με το λαϊκό εθνικοκοινωνικό κράτος που
αποτελεί το όργανο της λαϊκής βούλησης.
Το κράτος εκείνο
που διασφαλίζει την εργασία και το ψωμί
του λαού , που υπεραμύνεται της πατρώας
γης , που αναδεικνύει τον εθνικό πολιτισμό
, που προστατεύει την ελευθερία του
λόγου και της δημιουργίας , που αποτρέπει
την συσσώρευση της ισχύος σε λίγους και
διαφυλάττει την δυνατότητα καθορισμού
των θεσμών από τον ίδιο τον λαό μέσα από
τις παραγωγικές και τοπικές του ενώσεις
.
Η ελευθερία όπως
την καθορίζουμε ως λαϊκό αυτεξούσιο
δεν μπορεί να νοηθεί μέσα στο παρόν
αστικό ολιγαρχικό σύστημα .
Τούτο σημαίνει
πως η εμπέδωση της ελευθερίας προϋποθέτει
την καταστροφή αυτού του τυραννικού
συστήματος.
Μόνο πάνω από
τα ερείπια της αστικής “δημοκρατίας”
των ολίγων , θα ορθωθεί το κράτος της
ελευθερίας και του λαϊκού αυτεξούσιου,
το εθνικοκοινωνικό πολίτευμα.
Κανένας συμβιβασμός
με την τυραννία.
Κάτω η “δημοκρατία”
τους .
Τομέας ιδεολογικού
πολέμου
Εθνικιστικό
Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ